علی(ع) به میدان رفت و نخست عمربن عبودو را به اسلام دعوت کرد که او نپذیرفت. آن‌گاه نبردی آغاز شد که پیامبر آن را این گونه توصیف کرده‌اند:”امروز همه‌ی ایمان در برابر همه‌ی شرک قرار گرفته است.” در آن برد نخست عمرو ضربه‌ای بر سر علی(ع) فرود آوردند که اندکی سرشان را خراشید، اما در ضربه‌های دیگر با ایستادگی آن حضرت رو به رو شدند. سرانجام علی(ع) ضربه‌ی سهمگینی بر عمرو وارد کردند و او را از پای درآوردند. پیامبر(ص) پیرامون اهمیت ضربه‌ی علی(ع) چنین گفته‌اند:”اگر امروز ارزش کار تو با ارزش کار همه‌ی ملت من سنجیده شود، ارزش کار تو بر ارزش کار همه‌ی امت برتری دارد.”

پیامبر(ص) در جنگ خیبر، که برای جلوگیری از یورش یهودیان بنی‌قریظه به مدینه انجام شد، کار گشودن قلعه‌ی ناعم، یکی از قلعه‌های خیبر، را به علی(ع) سپردند و در این باره چنین گفتند:”فردا پرچم جنگ را به کسی خواهم سپرد که خدا و پیامبر او را دوست دارند و او خدا و پیامبرش را دوست دارد. کسی که حمله‌ور می‌شود و پیش می‌رود و عقب‌نشینی ندارد.” علی(ع) به میدان رفتند و با مرحب، پهلوان نامی یهود، رو به رو شدند. نخست او را به اسلام دعوت کردند و چون نپذیرفت با دو ضربه آن پهلوان نامی را به خاک افکندند. سپس، دروازه‌ی قلعه را از جا کندند و راه را برای ورود سپاهیان اسلام به قلعه باز کردند.

+ نوشته شده در  دوشنبه ۱۳۹۱/۰۸/۰۸ساعت ۸:۵ ب.ظ  توسط علی بهارمست  |