بسم الله الرحمن الرحیم 

غدیر خم

در سال دهم هجری، پیامبر(ص) برای انجام فریضه‌ی حج رهسپار مکه شدند و اعلام کردند آنان که آمادگی دارند، با او همراه شوند. مسلمانان زیادی با پیامبر همراه شدند که شمار آنان را تا ۱۲۰ هزار نیز نوشته‌اند. پس از پایان پذیرفتن مراسم حج، پیامبر همراه یاران خود راه مدینه را در پیش گرفتند و چون به پهنه‌ی بی‌آبی به نام غدیر خم رسیدند، پیک وحی فرود آمد و از پیامبر خواست که بایستند و  آیه‌ی ۶۷ سوره‌ی مائده را از سوی خداوند بر ایشان نازل کرد:” ای پیامبر، آن‌چه از سیو پروردگار بر تو نازل شده است، به مردم برسان و اگر نرسانی، رسالت خود را انجام نداده‌ای و خداوند تو را از گزند مردم حفظ می‌کند.” پیامبر نیز پس از گردآمدن همه‌ی همراهان خود و به جای آوردن نماز ظهر، بر منبری که از بار شتران درست شده بود، رفتند و پس از ستایش خداوند چنین فرمودند:

“ای مردم، من به‌زودی دعوت حق را اجابت می‌کنم و از میان شما خواهم رفت. من در میان شما دو یادگار گران‌بها به جا می‌گذارم، کتاب خدا و اهل بیت من. این دو یادگار تا روز رستاخیز از هم جدا نمی‌شوند. ای مردم، این دو امانت گرانمایه را پشت سر مگذارید. تا زمانی که به آن‌ها متوسل شوید، هرگز گمراه نمی‌شوید.”

سپس علی(ع) را نزد خود خواندند و دست او را گرفتند و بالا بردند و با صدای بلند گفتند: “ای مردم، بدانید هر که من تا کنون مولای او بودم، از این پس علی مولای اوست. خداوندا دوست بدار آن که علی را دوست دارد و دشمن بدار آن که علی را دشمن بدارد. پروردگارا، یاری کن آن که علی را یاری کند و دشمنان علی را خوار و ذلیل گردان.” در این هنگام بود که فرشته‌ی وحی بر پامبر نازل شد و آیه‌ی سوم از سوره‌ی مائده را بر ایشان نازل کرد:”امروز دین شما را کامل کردم و نعمتم را برای شما تمام کردم و اسلام را به عنوان یگانه آیین برگزیدم.” پس از این که پیامبر این آیه را برای مسلمانان بازگو کردند، آنان گروه گروه به سوی علی(ع) آمدند و به ایشان تبریک گفتند. علامه امینی در جلد اول کتاب ارزشمند الغدیر این رویداد را از زبان ۱۱۰ نفر از صحابه و ۸۴ نفر از تابعین از کتاب‌های مورد اعتماد اهل سنت گرد آورده‌اند.

+ نوشته شده در  دوشنبه ۱۳۹۱/۰۸/۰۸ساعت ۷:۵۶ ب.ظ  توسط علی بهارمست  |