بسم الله الرحمن الرحیم 





صراط به معني طريق و راهه، و معلومه كه اين راه به سوي خداست؛ و چون خدا محل و مكان خارجي نداره پس مقصود از صراط، 
راهيه از نفس انسان برا معرفت وشناخت خدا. 
انسان از اول عمر خودش تا آخرين لحظه، حالات مختلف روحي داره، و به خاطر تكرار اعمال و حالات خاص، ملكات روحيه اي خاصي هم در او بوجود مياد؛ 
انسان دائما از حالي به حال ديگه و از عقيده اي به عقيده ديگه، و در نتيجه از كمالي به كمال ديگه منتقل ميشه، تا آنكه 
اگه خدا دستشو بگيره و به كمال حقيقي برسه از مقربين و سابقين ميشه و اگه از متوسطين باشه از اصحاب يمين، 
و اگه از شيطان و نفس اماره تبعيت كنه از اشقياء و اصحاب شمال. 
خلاصه در نفس هر كس راهيه باطني كه تمام اعمالي كه در ظاهر انجام ميده، طبق همون نقشه باطنيش هست، اون نقشه باطني، صراطه. 
بنابراين صراط در روز قيامت، ظهور راهيه كه انسان در دنيا داره. 
از امام صادق عليه السلام درباره معني صراط، روايتي است كه فرمود: 
«إن صورة الإنسانية هي الطريق المستقيم إلي كل خير و الجسر الممدود بين الجنة و النار»(1)
(صورت نفس ملكوتي انسان، صراط مستقيم است به سوي هر خير؛ و آن پلي است كه ميان بهشت و آتش كشيده شده است.) 



+ نوشته شده در  پنجشنبه ۱۳۹۱/۱۱/۱۲ساعت ۱:۵۳ ب.ظ  توسط علی بهارمست  |